仕( ) 仕斤徒戈,殷周金文集成11049,戰國早期 仕斤徒戈。
 古璽彙編1463,戰國 陳仕。
 孔謙墓碑,東漢 仕歷郡諸曹史,年二十,永興二年七月遭疾不禄。
 劉懿墓誌,東魏 君自解巾入仕,抚劍從戎,威略有聞,强毅著稱。
 鄭儉墓誌,唐 懷經入仕。 《説文》:“仕,學也。从人从士。” 會意字。從戰國到楷書,構形没有變化。本義是指學習仕宦之事。引申指擔當官职。《論語·微子》: “子路曰: 不仕無義。長幼之節,不可废也; 君臣之義,如之何其可废也?”《論語·公冶長》: “子使漆雕开仕。”使用的都是這個意義。
仕★规◎常
shì表意,从人从士,士指官吏,表示做官。 仕 (shì)學也。 【按】段玉裁注:“訓仕爲入官,此今義也。古義宧訓仕,仕訓學。”學,覺悟也。 △仕shì5画 人部 〈书〉做官: ~途|~宦|出~|~女(官宦人家、上层社会的女子)。 |