芝( ) 古璽彙編3749,戰國 方正敋芝。 按: 用爲人名。
 漢印文字徵 河間武垣劉芝字伯行。
 南鄉太守郛休碑陰,晉 故吏順陽馮禮,字芝齊。
 左棻墓誌陽,晉 左棻字蘭芝,齊國臨菑人,晉武帝貴人也。
 元舉墓誌,北魏 五明園菀,六圃芝蓀。
 張冏妻蘇恒墓誌,隋 夫人先聞令淑,早茂芝蘭。
 顏家廟碑,唐 戰國有率、燭,秦有芝、貞,漢有異、肆、安、樂。 《説文》:“芝,神艸也。从艸从之。” 《説文》 “从艸从之”之析形,學者多認爲乃 “从艸之聲”之誤。“芝”之爲草,有延年益壽之功效,故被視爲“神艸”,也因此多被用作人名。
芝★常◎常
zhī形声,从艸,之声,灵芝,一种菌类植物,古人认为是象征祥瑞的神草。 【辨析】 “芝麻”也作“脂麻”,现在的推荐写法是前者。 芝 金文; 篆zhī[艸(草,意符) + 之(聲符) →芝(《説文》:“芝,神艸也。從艸,從之。”芝,芝和蘭,古書上指兩種香草。)] 王肅注《孔子家語·六本》:“善人居,如入芝蘭之室,久而不聞其香,即與之化矣。”(與好人在一起,就像在長滿蘭花的房間裏,住久了,感覺不到它的香氣,也就是説被它潛移默化了。) *芝zhī6画 艹部 (1) 灵芝,真菌的一种,可供观赏,又可入药,古人以为瑞草。 (2) 白芷(zhǐ),一种香草: ~兰(指芷和兰这两种香草,常比喻德行的高尚或友情、环境的美好)。 |